Vaticaanstad

Vanmorgen weer bijtijds opgestaan omdat we om 10.30 een tour in de tuinen van de Sint Pieters basiliek hadden gereserveerd. Op meetingpoint aangekomen bleek er een probleempje te zijn bij de grens controle waardoor er een vertraging was bij de tassencontrole. Want zoals de meeste misschien wel weten, Vaticaanstad is een aparte staat en heeft dus een eigen grens. We besloten om alvast in de basiliek te gaan kijken, wat een enorm ding is dat zeg. Gigantisch, ziet er van buiten al indrukwekkend uit, maar eenmaal binnen weet je echt niet wat je ziet, allemaal pracht en praal. Bijbelse verhalen op de meest mooie fresco's en via beelden uitgebeeld. We hadden niet te lang, want we moesten op tijd terug zijn voor de tour door de tuinen, dus vanmiddag maar even terug. De tour door de tuinen was ook erg mooi je kunt je voorstellen dat iemand hier dagelijks loopt te mediteren in alle rust. Er zijn planten vanuit de hele wereld hier geïmporteerd en dat maakt het toch wel zeer speciaal. Na de tuinen (waar het toch wel weer erg warm was) door naar het museum waar ook de sixtijnse kapel is. In het museum was het erg druk maar dat maakte grotendeels niet uit omdat het immens groot is vol met beelden uit de oudheid, schilderijen, fresco's, voorwerpen die bij opgravingen zijn gevonden en die zijn geschonken door verschillende belangrijke mensen. De Sixtijnse kapel was ook wel weer een dingetje, je komt na een rij langzaam lopende mensen ineens in een hoge ruimte die helemaal beschilderd is met fresco's. Waaronder de afbeelding waar God Adam aanraakt. Een fragment hiervan hangt bij ons in de gang jawel! Apart was wel dat je daar stil moest zijn dus daar liepen wachters rond die de hele tijd ssssssssst riepen maar ze hebben het niet stil gekregen kan ik je vertellen. Dit was ook mag ik wel zeggen onze "meest heftige museum ervaring ooit" om met Ben zijn woorden te spreken drie uur in een museum rond wandelen en dan nog niet eens 10 % echt nauw bekeken.
Het museum zorgde ervoor dat we inmiddels trek hadden gekregen (16.00) en nog geen lunch gehad dus maar even langs de subway waar je overal ter wereld je eigen broodje kunt samenstellen uit verse producten (hebben we in Amerika ontdekt). Na het broodje
Waren we klaar met Rome voor nu. Met de metro en trein terug naar ons tentje en even bijkomen want we gaan vanavond nog 1 keer terug, lekker eten in een Rome by night en naar de mooi verlichte ruïnes kijken. Op de camping even de binnen kant van onze ogen goed bekeken en lekker gedoucht had ik al gemeld dat wij dit toch wel de warmste dag van onze tijd in Rome vonden? Even op de camping na gevraagd wat een leuk en lekker tentje was om te gaan eten en hup daar gingen we weer....
Treintje en metro gepakt en onderweg even twee stoelen gereserveerd in ons restaurantje natuurlijk spraken zij geen Engels aan de telefoon dus Ben weer in zijn beste Italiaans. Daar aangekomen waren we goed voorbereid via tripadvisor ingelezen wat anderen ervan vonden en wat de hoogte punten kunnen zijn van een diner daar. Ja ja de techniek staat voor niets. We hadden gelezen dat mensen het erg vervelend hadden gevonden dat het personeel het schijnbaar erg vervelend had gevonden dat ze hun best moesten doen voor toeristen en voor Italianen vriendelijker waren dus wat doe je dan, je neemt mijn Ben mee die zich in Italië ontpopt als een Italiaan vermomd als Nederlander. Deze vermomming werkt altijd. Mensen vinden het erg charmant hoe hij zijn best wil doen om het land en de inwoners te waarderen.
Het eten was lekker, maar de wijnen nog beter, na het eten nog wat dingetjes bekeken bij het avondlicht en toen met de taxi naar de camping, dat was trouwens een ritje die behoorlijk voldeed aan het begrip Italiaanse Rijstijl.......
Terug op de camping naar bed, het was inmiddels 01.00 uur en morgen gaan we weer verkassen naar het meer van Bolsena. Ik zeg inpakken en wegwezen, over uit en sluiten.